εἴ περ τυγχάνει γε οὖσα καὶ σμικρὰ πειϑώ τις περὶ τὰ τοιαῠτα

πειθώ, όος, zsgzgn οῠς, ἡ, Peitho, die Göttinn der Ueberredung oder Ueberzeugung, s. nom. propr.; die Gabe der Ueberredung, überzeugende Beredtsamkeit, νῠν γὰρ ἀκμάζει πειϑὼ δολία Aesch. Ch. 715, μελιγλώσσοις πειϑοῠς ἐπαοιδαῖσιν Prom. 172; Soph. El. 552 Tr 658; πειϑὼ εἶχον τήνδε, Eur. I. A. 104; πειϑώ τινα ζητεῖν, Ueberredungskunst, Ar. Nubb. 1380; auch in Prosa: Thuc. 3, 53; εἴ περ τυγχάνει γε οὖσα καὶ σμικρὰ πειϑώ τις περὶ τὰ τοιαῠτα, Plat. Legg. X, 890 d; πειϑ οῠς δημιουργός ἐστιν ἡ ῥητορική, Gorg. 453 a; πειϑοῖ καὶ βίᾳ einander entgeggstzt Legg. IV, 722 b; Xen. παρά του πειϑοῖ λαβών, Mem. 1, 7, 5; Folgde; πολλοὺς πειϑοῖ ποιήσας ὑπηκόους Pol. 2, 1, 7, wie πολλοὺς πειϑοῖ καὶ λόγῳ προςη-γάγετο 2, 38, 7; Plut. u. a. Sp. Auch Gehorsam, Xen. Cyr. 2, 3, 19 u. A.